Mimic – Daniel Cole

Mimic van Daniel ColeOp een sokkel in een park staat een beeld. Niet zo vreemd, ware het niet dat dit een mens van vlees en bloed is. Bevroren. Agent Adam Winter is als eerste ter plaatse en zo komt het dat hij rechercheur Ben Chambers gaat bijstaan in het onderzoek. Meer doden volgen, allen neergezet in een houding die overeenkomt met een beeldhouwwerk uit de Griekse oudheid. Chambers en Winter denken te weten wie de dader is, maar de moordenaar is ze te slim af. Mimic van Daniel Cole is wreed en bloederig.

Mimic in het kort

Op een koude winterdag ontdekt een voorbijganger dat een van de beelden in het park niet van steen is maar een echt mens. Agent Adam Winter is er als eerste bij en gaat rechercheur Ben Chambers helpen de zaak op te lossen. Het bijzondere aan deze zaak is dat het beeld in de houding van het beeld De Denker van Rodin is neergezet. Niet veel later volgt een tweede moord, waarbij de slachtoffers ook weer een kunstwerk uitbeelden.

Winter en Chambers komen allebei met een andere verdachte. Ze proberen elkaar te overtuigen. Dan komt er een kans de dader te betrappen. Dat loopt echter helemaal verkeerd af en de zaak blijft onopgelost.

Zeven jaar later. Een vriendin van een van de eerdere slachtoffers werkt inmiddels bij de politie. Zij wil de zaak alsnog oplossen. Daarvoor roept ze de hulp in van Chambers en Winter. Dit heeft een aantal zeer ongewenste gevolgen, maar nu kunnen ze niet meer terug.

Mijn mening

Voordat ik Mimic ging lezen, had ik misschien even mijn eigen recensies van zijn eerdere boeken moeten doornemen. Die werden namelijk met elk boek negatiever. Na het laatste boek schreef ik zelfs dat ik geen boeken van Daniel Cole meer zou lezen. Nu was Mimic wel een verbetering ten opzichte van De wolven, het laatste boek uit de Ragdoll-trilogie, maar ik werd er niet erg blij van.

Ik vond het verhaal regelmatig verwarrend geschreven. Dan stond er een stuk tekst en was het mij compleet onduidelijk wie dat nu zei. Ook werd er binnen de hoofdstukken continu van perspectief gewisseld. Zo was je bij Winter en zo opeens bij Chambers of heel iemand anders.

Het verhaal is, net als de eerdere boeken van Cole, erg wreed. Geen enkel slachtoffer komt op een manier om het leven die je niet doet rillen op je stoel. En het zijn er veel. Iets te veel, naar mijn smaak. Daar komt bij dat zowel Chambers als Winter mijn sympathie niet echt kan winnen. Daardoor blijft er eigenlijk weinig over om het boek voor te lezen.

Echt spannend vond ik het ook niet. Oké, je weet dat de dader nog vrij rondloopt en wat hij ongeveer van plan is, maar het wist me niet echt te raken. Jammer. Ik geef dit boek twee sterren en ik herhaal het einde van mijn recensie van De wolven: voor mij geen boeken van Daniel Cole meer.

Niet iedereen is negatief over dit boek. Misschien is het wel wat voor jou. Toch lezen? Kijk dan eens bij bol.com:

2 sterren

Meer informatie over Mimic

  • Oorspronkelijke titel: Mimic
  • Uitgeverij: Luitingh-Sijthoff
  • Verschijningsdatum: juni 2021
  • Aantal pagina’s: 352
  • Verkrijgbaar als:
    • Paperback (ISBN: 9789024594894)
    • E-book (ISBN: 9789024594900)
    • Dwarsligger (ISBN: 9789049808655)
    • Luisterboek (ISBN: 9789024596317)

Plaats een reactie