Perfecte dood - Helen Fields

De jonge vrouw Lily ligt naakt op een heuvel, in de vrieskou en dood. Haar zus Mina gaat kapot van verdriet. Gelukkig heeft ze haar goede vriend Christian om haar bij te staan. Ook Randall verliest een geliefde en kan de steun van een vriend goed gebruiken. Zeker als blijkt dat de overledenen geen natuurlijke dood zijn gestorven. Ava Turner en Luc Callanach zoeken het uit. Perfecte dood is de derde literaire thriller van Helen Fields in de serie over Luc Callanach en Ava Turner.

Perfecte dood in het kort

Als Lily dood gevonden wordt, geheel ontkleed in de vrieskou, lijkt alles erop te wijzen dat het zelfmoord was. Haar zus Mina kan daar moeilijk mee omgaan. Gelukkig is er Christian, een jongen die ze nog niet zo lang kent maar bij wie ze terecht kan met haar verdriet. Ava Turner en Luc Callanach ontdekken echter iets op het lichaam van Lily dat ze aan de doodsoorzaak doet twijfelen.

Niet veel later. Randalls moeder is ziek. Ze is echter geen watje dus ze stelt een doktersbezoek steeds uit. Tot het te laat is. Randall zoekt steun bij een goede vriend. Zijn moeder blijkt pillen geslikt te hebben die ze beter niet had kunnen nemen. Weer lijkt het of ze het zichzelf heeft aangedaan. Toch ontdekken Turner en Callanach ook hier dingen die niet kloppen.

Nu ze ervan overtuigd zijn dat de twee vrouwen om het leven gebracht zijn, is er ook al snel een verdachte in beeld. De kunst is alleen om die te vinden voor hij zijn volgende slachtoffer maakt. Maar hoe vind je een moordenaar die al gevlogen is als zijn slachtoffer overlijdt en die bovendien door iedereen aardig gevonden wordt?

Mijn mening

Dit is alweer het derde deel in de serie over Ava Turner en Luc Callanach. Ik heb ze alle drie gelezen, maar ik denk dat ze ook wel los te lezen zijn. Voor de achtergrondinformatie over beide inspecteurs is het echter leuker ze gewoon allemaal op volgorde te lezen: eerste Perfecte resten en dan Perfecte prooi. Je ziet het: allemaal ‘perfecte’ titels. En de moordenaars streven ook allemaal wel een vorm van perfectie na. Hoewel ik het in dit boek wel op een heel wrede manier vind gaan.

Ik vond het een origineel verhaal. De moordenaar had een duidelijk ander motief om te doden dan andere daders. Wat ik minder vond, is dat er een tweede verhaallijn doorheen speelt. Iets met corrupte politiemedewerkers en grote criminelen. Dat vond ik dan weer niet zo interessant. Het leidde mij te veel af van het hoofdverhaal.

Er wordt weer meer duidelijk over het verleden van Callanach. Hij was eerder vals beschuldigd van verkrachting en in dit boek wordt duidelijk waarom zijn moeder zich toen van hem afkeerde. Weer iets dat anders blijkt te zijn dan het lijkt. Dat maakt het extra leuk om te lezen. Maar dus wel als je alle boeken op volgorde leest.

Op die tweede verhaallijn na vond ik dit weer een mooi boek om te lezen. Helen Fields verveelt nog totaal niet, dus ik kijk uit naar haar volgende boek, Perfecte stilte, dat in september 2021 is verschenen.