Muren van glas 2: Harde grenzen - Marique Maas

Onder naam Marique Maas schreef Esther Verhoef een antwoord op de Vijftig Tinten-trilogie. Aan het einde van het eerste deel, De ontmoeting, besluit Nadine voor zichzelf te kiezen en zich niet te laten opslokken door het leven van Daniel Holland. In deel twee, Harde grenzen, laat Daniel het er niet bij zitten en probeert hij Nadine te heroveren.

Muren van glas – Harde grenzen in het kort

De ontmoeting eindigde ermee dat Nadine besloot kerst te vieren bij haar ouders in plaats van met Daniel mee te gaan naar Aspen. Harde grenzen begint op kerstavond. Nadine is blij dat ze bij haar ouders is, maar ze mist Daniel wel heel erg. Dan gaat de deurbel en staat hij op de stoep. Hoewel het eerder nog leek of het uit was, gaan ze meteen verder alsof er niets gebeurd is.

Nadine wordt steeds meer echt de vriendin van Daniel. Hij neemt haar mee naar evenementen van zijn bedrijf en geeft haar dure cadeaus en kleren. Het zit Nadine echter niet lekker dat ze zo weinig over zijn verleden weet. Tijden een vakantie in Zwitserland hebben ze meerdere gesprekken en komt Nadine meer te weten. De vraag is echter of zij wel met die kennis kan leven. Daniel heeft namelijk een nogal losbandig leven geleid voor hij haar leerde kennen.

Nadine twijfelt ernstig en neemt een time-out. Dan gebeurt er iets waardoor ze meteen weer bij Daniel wil zijn. Ze besluit dat ze zijn levensstijl wil leren kennen. Daniel is daar niet zo happig op. Maar er is een ding wat hij wel kan waarderen. Mede door toedoen van Daniels knappe assistente Noa gaat Nadine dingen doen die ze zelf eerder niet voor mogelijk had gehouden.

Mijn mening over Muren van glas – Harde grenzen

De titel Harde grenzen doet me meer denken aan Vijftig Tinten Donkerder dan dat het bij dit boek past. Het wekt de indruk dat Daniel te ver zal willen gaan. Hij wil echter niet zoveel, behalve een zo goed als monogame relatie met Nadine. Maar als je je niet door de titel op het verkeerde been laat zetten, is het een mooi boek.

Het is prettig dat Daniel wel wat kwijt wil over zijn verleden, in tegenstelling tot Christian Grey. Ook is het heel mooi dat Nadine zelf nadenkt over wat ze wel en niet wil, in tegenstelling tot Anastasia Steele, die alles wat meer over zich heen laat komen. Nadine blijft gewoon een zelfstandige jonge vrouw met haar eigen twijfels en angsten. Ik vind Daniel overigens wel een beetje extreem exhibitionistisch ingesteld. Waarom dat is, wordt wel duidelijk uit het boek.

Dit boek heeft een aardig verhaal, je ziet Nadine en Daniel uit elkaar groeien en weer bij elkaar komen. Uiteindelijk lijken ze beide flink gegroeid te zijn in hun relatie. Doordat ze niet om de bladzijde het bed in duiken voor een potje heftig stoeien, lijken ze ook gewoon op echte mensen. Behalve dan dat Daniel zo stinkend rijk is dat alles mogelijk is.

Het einde van het boek vond ik best wel een happy end. Het verhaal hoeft niet per se verder te gaan vanaf hier. Het enige wat eigenlijk nog opgelost zou moeten worden, is de afstand: Nadine zit in Brabant en Daniel in Amsterdam, als hij niet voor zijn werk de wereld over vliegt. Ik hoop dat ze in deel drie een manier gaan vinden om definitief bij elkaar te blijven. En dat zal ongetwijfeld de nodige problemen opleveren!